evcil hayvanı ölen çocuk

benim ölmüştü küçükken. kuzum vardı bi tane. ne üzülmüştüm be.

benim de bir muhabbet kuşum vardı 2 yaşındaki birader seveyim derken sıkıp öldürmüştü sonra eve küçük boyutlarda hayvan sokmadık bir daha

2 kere başıma gelmiş olay. kuşları çok severdim çocukken; çıkardıkları sesler, o kanat çırpışları... anlayamazsınız... her neyse işte birincisi ben 3-4 yaşlarındayken ölmüştü, trajikomik bir olayla. ben ve o zamanlar olan saz arkadaşım bizim muhabbet kuşuyla oynuyoruz. kuş da bizden kaçarken koltuğun altına girdi. biz bir anda birbirimize baktık eyvah dedik kuş koltuğun altında ezilecek. çocuk aklı işte oraya girdiği gibi çıkacağı aklımıza gelmiyor. tuttuk o güçsüz kollarımızla koltuğu kaldırmaya çalıştık kuş çıksın diye. ancak 3-5 santim havaya kaldırdık sonra gücümüz yetmedi bıraktık. güzelim kuşu ezilmesin diye çıkarmaya çalışırken biz ezdik böylece. hala unutamam o günü çok kötüydü. ikincisi ise ben onlu yaşlardayken olan kuşumun ölmesiydi. daha doğrusu kaybolması... o kadar bağlanmıştım ki o kuşa kafeste durmasına göz yumamıyordum çünkü sürekli uçmak isteyen bir kuştu oturup haftalarca kafesin kapısını açmayı öğretmiştim kuşa. baya kilitliyken kapısını açıyordu kafesin. uçup uçup geri dönüyordu. evde balkon açıksa bulunduğu odanın kapısını kapatıyorduk. balkon açık değilse evin içinde istediği gibi uçup kafesine geri dönüyordu. sonra bir gün annem hem balkonu açık unuttu hem de odanın kapısını. o gün özgürlüğüne uçtu işte. ama muhabbet kuşuydu ne kadar dayanabilirdi ki. sokağa çıkıp aradım bile 2-3 gün ama bulamadım. bu anımı da unutamam. psikolojik olarak çok etkilemişlerdir beni.

küçükken benle beraber büyüyen bir muhabbet kuşum vardı ben 13 14 yaşıma geldiğimde o 12 yaşındaydı ve öldü sonra aldık binanın orda toprağa gömdük bilidiğiniz tören gibi bir şey oldu diğer sene o toprağın üzerine asfalt geçtiler aq o yüzden akp hükümetini sevmem

çok farklı bir duygu. kimse ama hiç kimse yaşamasın bu berbat duyguyu. 4 yaşlarımdayken çok fazla komşuluk ilişkileri olmayan kendi halinde sakin bir sokakta oturuyorduk. insanların çocukluk arkadaşım, çocukluk aşkım dediği bireylerin bile barınmadığı bu yerde; hayatımın en güzel yıllarını bana veren, çocukluğumun en güzel parçası ile büyüdüm. birileri canımı sıktığında gider onunla konuşur. berabar ağlar, beraber uyurduk. insanların bana kazandıramadığı dostluğu, sevgiyi, bir kalbin güzelliğini bir köpekte bulmuştum. koskoca 8 yıl... şimdi ise mezarının bile nerede olduğunu bilmeden, her gün seni hatırlıyor. kimi geceler ,seninle paylaştığım acılarımı dinleyecek birinin olmayışıyla kayboluyorum. sevgili dostum, her şeyim, çocukluğum, hayatımın en güzel parçası, nerdesin ? sana doyasıya sarılmaya... ellerimde patilerini hissetmeye çok ihtiyacım var. "köpekler centilmendir. umarım onların cennetine girerim, insanların değil."

23 nisan 2011 saat 14.26da muhabbet kusum olmustu adi rızkıyzdi onu cok ozledim her sene gomdugum yere gider okur gelirim.

küçük kardeşim geçen ramazan ayında balıklarına oruç tutturmuş, öldüler tabi, 1 hafta yas vardı evde, bayraklar hep yarıda, kahkaha atan aile bireyine ceza veriliyordu falan..

abim geçen anlattı küçükken kuşu ölmüş neyse ağlamış baya gitmiş gömmüş ertesi gün fatiha okumaya gitmiş bakmış kuş yok kediler yemiş ya

geçen sene kuşum öldü diye saatlerce ağlamıştım. babamla birlikte bahçeye gömdük. sana yeni kuş alırım dedi. o öyle söyleyince daha çok ağlayıp hayır ben hulusiyi istiyorum demiştim.

ben küçükken pek arkadaşım yoktu. hatta hiç yoktu. her neyse ben hep evdeyim daha okul falan yok yatakta zıplıyordum tüm gün. yan komşu bir gün balık getirdi bize. yiyeceğiz sanıyordum ama japon balığıymış. yemini,akvaryumunu verdi. balığın yüzüşünü izliyordum tüm gün hala aklımda nasıl yüzdüğü. televizyondan görmüştüm de canlı izlemek bayağı bir garip geliyordu. yine bir akşam yemini verip uyudum. sabah uyandığımda ters dönmüştü. e öldüğünü anlamadım tabii babamlara haber verdim öldüğünü söylediler. o an hem çok üzüldüm hem de utandım. o komşunun suratına bir daha bakmadım. 1-2 sene sonra taşındılar zaten. ondan sonra da balığım olmadı hiç. ama şimdilerde berbere gittiğimde önce kardeşimi traş ettiriyorum o sırada berberin büyük akvaryumundaki 6 çeşit balığı izliyorum. huzur verici.

yavru bi kedim vardi arabaya binmeye calisiyormus babam farketmedi kapiyi bi kapatti pat. bi daha da kedi medi almadik.

benim bir tane kuśum vardi beyazlım dı adı bir de kedim mıran vardı ben kusumu disari cikartmostim ucussun diye evin icine sonrada kendim disari oyun oynama ciktiydim eve geldigimde kus yoktu anneme sordum kus nerde annem olmus kus kedi parcalamis dedi la nasil olur ben ikisininde karnini yeni doyurmustum sadece oynamaya cikmistim hayatimdaki ilk dusmanligi o zaman ogrendiydim cok aglamistim kafesini aylarca oyle bos ayni yerinde durdurmustum renkli yemi vardi arada bende yerdim ondan sonra annem kaldirdi onu bida yok etrafta mıran :( :( onlanda bida ilgilenmedim ablam falan severlerdi onu cok ama ona noldu valla bilmiyom biz evden tasindiktan sonra o evden bi turlu getiremedik onu oraya kacti her seferinde ordaki komsu bakiyodu ona arada bi geliyodu yine gidiyodu ama kusum icin cok aglamistim beyazlim benim

ben küçükken bahçeye giderdik ekin vardı ve benim civcivlerim vardı 5-6 tane pazardan alınanlardan neyse baska bi yere gecmemiz gerekiyodu civcivlerimi güvende bi yerde bırakmıştım ama güneşti neyse geldim baktım biri yatıyo dürtüyom kalkmıyor ben bunu aldım ağlıyorum ama nasıl bi ağlama sonra peçeteye sardım bi yer eştim gömdüm sonra da dua okudum halamın oglu da diyo cenaze törenine yetişemedim namazını kılmadın olmaz felan yani çocuk için travma etkisi içeren olaylardır

küçükken pazar da civciv satılırdı. bende aldım 2 tane zar zor büyüttüm sonra köye gönderdim orada rahat eder falan bir kaç gün sonra dayım aradı. senin civcivlerin birine inek bastı öldü dedi. ulan sen nasıl civcivsin manyak mısın dedim ne işin var ineğin altında amk. kalan diğer civciv de arkadaşını hasretine dayanamadı galiba intihar etti diye düşünüyorum çünkü onu da araba ezmiş. sadakat ayrı bir şey.

hep istedim hiç olmadı nasıl bir duygu bu evcil dost ?

Sarım gitti. Sarı: Erkek sarman kedim. Ben hastanedeyken göçmüş. Verdiler haberini, gittim baktım şöyle bi.. Patisini tuttum sarı küçük patisini